viernes, 25 de enero de 2013
En Galicia e Portugal, durante os séculos XIII, XIV e XV, aínda imperaba o sistema feudal no cal a nobreza posuía tódalas terras que alugaba ós servos ou campesiños. Os nobres exercían un control politico e a Igrexa un control idroloxico sobre os servos ou campesiñado. As clases privilexiadas cobraban foros ou impostos ós campesiños polo uso ou cultivo das terras e pola protección que lles prestaban no castelo cando a vila era atacada.
No século X comeza no Norte da Península a Reconquista dos territorios dominados polos musulmans que remata no século XV coa conquista de Granada. Os exércitos dos nobres foron os encargados da loita. Co avance da Reconquista a nobreza comeza a ter menos traballo e máis tempo de lecer polo que xa non se dedica tanto actividades guerreiras senón a cultivar diversas artes na corte como a poesía. O fluxo de persoas que trae o Camiño de Santiago trae unha nova moda de Francia que é un tipo de poesía que fala do amor cortes.
As cantigas en galego-portugués máis antigas que se conservan datan do século XIII e eran recitadas e compostas polos trobadores que eran nobres. Diferenciábanse dos xograres en que as compoñian. Os músicos eran chamados menestreis. As soldadeiras eran mulleres que ian cos soldados as numerosas guerras que houbo nesta epoca.
As cantigas poden ser de tres tipos. As de Cantigas de amor diferéncianse das de amigo en que nas primeiras eran escritas por homes mentres que nas segundas eran as mulleres as que escribian. O espazo no que se desenvolven as Cantigas de amigo adoita ser nun marco fixo mentres que as de amor non ten un marco fixo.
Os temas que tratan as Cantigas de escarnio e maldicir son: maldicir. Outros xéneros menores son: a tenzó que consiste en poemas dialogados entre dous trobadores ou xograres, a pastorela tiña como protagonista unha "pastor" a quen loaba unha voy masculina, o pranto que trata de que unha elixia por alguen morto e as albas ou alboradas que tratan de queixarse da chegada do dia.
Un dos trobadores máis destacados é Alfonso X o sabio autor da seguinte composición Cantigas De Santa Maria que trata de un conjunto de aproximadamente 420 composiciones en honor a la Virgen María. La mayoría son cantigas que relatanmilagros sucedidos con la intervención de María; integran también la obra las Cantigas das Cinco Festas de Santa María, las Cinco Cantigas das Cinco Festas do Nostro Señor, el Cantar dos Sete Pesares que víu Santa María do seu fillo y una maia.
Cando a nobreza galega é substituída pola castelá o uso escrito do galego entra en decadencia: comezan os chamados Séculos Escuros. As causas da perda de poder da nobreza galega foron pricipalmente a perda do poder politico e administrativo do reino de Galicia.
A miña opinion e que antes a vida era mais dura e que era todo mais inxusto.
En definitiva, a literatura da Idade Media era basicamente poetica.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario